Three Paths to Liberation and the Gobind Gita
Before the full might of the Mughal Empire and Hill Rajas were able to siege Anandpur Sahib, Guru Gobind Singh in preparation for battle, spoke to the three paths of liberation and recited the Gobind Gita. The passage is recorded in Sri Gur Pad Prem Prakash, written by Jathedar of Takht Patna Sahib, Baba Sumer Singh in 1880CE.
ਇਕ ਦਿਨ ਸਰਬ ਸਭਾ ਸੁ ਲਗਾਈ ॥ ਉਪਦੇਸਯੋ ਸ੍ਰੀ ਅਨੰਦ ਪੁਰ ਰਾਈ ॥ ਮੁਕਤ ਹੋਨ ਕੇ ਤੀਨ ਪ੍ਰਕਾਰਾ ॥ ਸੁਨਹੁ ਖਾਲਸਾ ਜੀ ਸਰਦਾਰਾ ॥
One day a gathering of the congregation was held and the King of Anandpur (Guru Gobind Singh) gave a discourse. Hey Khalsa Sardars! listen: there are three paths to liberation.
ਕੈਕਰ ਗਯਾਨ ਤਰੈ ਭਵ ਪੰਥਾ ॥ ਕੈ ਕਰ ਪ੍ਰੇਮ ਤਰੈ ਨਿਧਿ ਮੰਥਾ ॥ ਨਾ ਤਰ ਖਗੜ ਛੇਤ੍ਰ ਮਹਿ ਜਾਈ ॥ ਤਜੈ ਪ੍ਰਾਨ ਸਾਮੁਹਿ ਨ ਲਜਾਈ ॥6॥
One path is the way of accumulating knowledge, the second path is way of devotional love & worship - churning the world ocean with love, one gets deliverance from cycle of birth & death. The third path is the path of the warrior - that is to proceed to the battlefield, facing the enemy straight on without fear and giving your life.
ਤਾਹਿ ਮੁਕਤ ਹਰ ਹਾਲਤ ਮਾਈ ॥ ਸੁਨਹੁ ਖਾਲਸਾ ਜੀ ਸਕ ਨਾਹੀ ॥ ਛਤ੍ਰ ਪੰਥ ਯਹ ਅਸ ਧੁਜ ਕੀਨਾ ॥ ਮਾਤਾ ਮਹਾ ਕਾਲਿਕਾ ਦੀਨਾ ॥7॥
These are all the ways to achieve liberation, listen respectable Khalsa and do not have any doubt about this. The path of the warrior under the Insignia of the Sword, The Mother, the Great Death, has Herself ordained this.
ਛਤ੍ਰ ਧਰਮ ਮਹਿ ਯਹਿ ਕਠਨਾਈ ॥ ਸਮਰ ਸੂਰ ਨਹਿ ਸਕਤ ਪਲਾਈ ॥ ਸਾਮੁਹਿ ਪ੍ਰਾਨ ਦੇਤ ਜੋ ਜਾਈ ॥ ਸੋ ਪਾਵਨ ਸੁਰ ਪੁਰ ਬੜਿਆਈ ॥8॥
There is one difficult part of the warrior life style; when facing a warrior face on, you cannot run away in fear. However, those who face head on their enemies and give their life, those pure warriors travel to the land of the Gods.
ਜੋ ਦੇਵਨ ਕੋ ਛਲ ਛਲ ਗਯੋ ॥ ਮੰਡਲ ਸੂਰ ਭੇਦ ਮਗ ਲਯੋ ॥ ਫਸਯੋ ਦੇਵਕਨ ਜਨ ਕੇ ਮਾਂਹੀ ॥ ਭੋਗਤ ਸ੍ਵਰਗ ਸੋਇ ਸਕ ਨਾਹੀ ॥9॥
That secret which was hidden and forgotten even by the Gods, within the circles of the warriors however it is known. The Gods are trapped by their ignorance to this, but the servants are emancipated and experience great pleasure in heaven after their death, do not doubt this at all.
ਕ੍ਰਿਸਨ ਚੰਦ ਅਰਜੁਨ ਲਖ ਡਰਾ ॥ ਜੁਧ ਸਮੈ ਗੀਤਾ ਬਚ ਰਾ ॥ ਸੁ ਧਰਮ ਹਿਤ ਸਭ ਬਿਧਿ ਸਮਝਾਯੋ ॥ ਅਰਜਨ ਕੋ ਸੰਤਾਪ ਮਿਟਾਯੋ ॥10॥
Looking upon Arjuna, who was terrified about war, Krishna recited the Gita to explain all the aspects of Dharma and alleviate the afflictions of fear and anxiety in Arjuna's heart.
ਸਿੰਘਨ ਕਹੀ ਅਹੈ ਕਸ ਗੀਤਾ ॥ ਕਾ ਉਪਦੇਸ ਕਿਸਨ ਪ੍ਰਭ ਕੀਤਾ ॥ ਜੋ ਜਗ ਤਾਰਨ ਹਿਤ ਹਰਿ ਆਯੋ ॥ ਤਿਹ ਉਪਦੇਸ ਸੁਨਨ ਮਨ ਭਾਯੋ ॥11॥
The Singhs then asked, are these the teachings about liberation that Krishna instructed to Arjuna? Which teachings, by listening and putting into practice, has saved the world by placing Hari's name within everyone's heart.
ਗੋਬਿੰਦ ਗੀਤਾ ਤਹਾ ਸੁਨਾਈ ॥ ਕਰੀ ਖਾਲਸਾ ਮੱਧਯ ਬਡਾਈ ॥ ਸਿੰਘਨ ਕੇ ਸੰਦੇਹ ਮਿਟਾਏ ॥ ਜੁਧ ਧਰਮ ਸਭ ਭਾਤਿ ਦ੍ਰਿਢਾਏ ॥12॥
Due to the question of the Singhs, the Guru then recited the Gobind Gita, to place the beauty of the Gita within the Khalsa. All of the doubts and fears within the Singhs were removed by explaining all dimensions regarding righteous warfare (dharma yudh).
ਸ੍ਰੀ ਗੁਰ ਪਦ ਪ੍ਰੇਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ - ਕ੍ਰਿਤ ਬਾਬਾ ਸੁਮੇਰ ਸਿੰਘ (1880CE)